![]() Marte Kaan geeft een stem aan hoofdpersonen die links- of rechtsom verteerd of –zoals de achterflap schrijft- ‘uitgehold’ worden door destructieve emoties. Je hoeft geen ‘Saboteur’ te zijn om gekweld te worden door gevoelens die je liever niet zou voelen. Weinig verheffende gevoelens oogsten gewoonlijk namelijk weinig bijval van de buitenwacht, laat staan dat ze de betreffende mens goedkeuring dan wel bewondering opleveren. Dergelijks wordt daardoor meestal niet geuit, maar liever opgekropt. We leven ten slotte in een beschaafde wereld. Zo suddert onwenselijks onderhuids lekker door en wij, struisvogels, doen lekker alsof het er dan dus ook niet is. Ik vind mijzelf best een acceptabel mens. Een aardig gelukt exemplaar, voldoende bedeeld met mooie eigenschappen, een groot geweten en een behoorlijke dosis sociaal besef. Ik probeer een goede moeder te zijn, aandacht op te brengen voor partner, zus en lieve vriendinnen, betrokkenheid te tonen en goed te zorgen voor wie zorg nodig heeft. Ik zal nooit iets uit het raam van de auto gooien en ik kan mij niet herinneren dat ik ooit iemand uitgescholden heb –oh ja, toch wel. In de dagelijkse werkelijkheid doe ik echt mijn best de optimale variant van mijzelf neer te zetten, wat heel soms lukt, maar meestal schromelijk mislukt. Want ik lijd aan een ochtendhumeur, ongeduld, ergernis, betweterigheid, ijdelheid, en soms zelfs afgunst. Genoeg? Nog iemand die mij beter wil leren kennen? De Saboteur in mij daagt je uit. P.S. Overigens lijd ik ook aan overmatige eerlijkheid. Lees ook wat andere bloggers van literaire lees- & blogclub Een perfecte dag voor literatuur schreven over deze roman. Volg Marte Kaan, Ambo Uitgevers en Not just Any Book op Twitter.
0 Comments
Leave a Reply. |
JES' BLOGIk schrijf. Archief
January 2019
|