De kist met Vergeten dromen

De blik vooruit, de pas erin en gaan. Dromen liggen ten slotte in de toekomst en daarom houd ik het tempo er graag in. Geleefd verleden is afgerond, terwijl work-in-progress de dagen opslokt. Een paar dagen geleden kwam ik op zolder een kist met Vergeten dromen tegen. In die kist was het een drukte van belang. Vergeten vijltjes, een boze ringenstok, schetsen van potlood en penseel, verbleekte edelstenen en een bakje met restjes goud en zilver.

Creativiteit moet gedaan en niet alleen gedacht worden. Ondergesneeuwde creativiteit wordt hard als ijs. Dat voelt niet goed. Het was al voldoende geweest als ik er af en toe wat doorheen had geroerd, met de achterkant van het potlood dat nog steeds achter mijn oor zit. Zelfs dat heb ik de laatste jaren niet gedaan. Eenmaal op de trein van drukte, spring ik daar blijkbaar niet gemakkelijk vanaf.

Tijd om mijn Vergeten dromen weer te gaan doen. Goudsmeden, tekenen, fotograferen, het maakt mij niet uit wat. Gewoon weer dingen gaan maken.