Pedro's pen

Een dorp. Ergens in Portugal, ver weg van de wereld. Scenes in het leven van een kleinzoon, vader en grootvader.

Pedro’s pen zwiert als een lichtvoetige balletdanseres over het papier. Variatie, originaliteit en een enorme dosis vertelkunst: de creativiteit van de schrijver beperkt zich niet tot de eerste bladzijde, doch houdt het hele boek lang stand. Pedro laat zijn lezer eerst alle hoeken van de arena zien, alvorens verbanden duidelijk worden.

Geschreven vanuit meerdere personen en zonder een chronologische volgorde aan te houden, lijken de verschillende hoofdstukken haast losse verhalen en zo leidt dit boek je als lezer niet van A via B naar C en blijven vele vragen onbeantwoord. Is dat erg? Op zich niet. Het resultaat is juist een uiterst origineel, kleurrijk en toch compact boekwerk. 

---

‘Ze hebben hem vermoord,’ zei hij. Of misschien zei hij niets. Misschien dácht hij alleen: ze hebben hem vermoord.

Er komt echter zo veel voorbij, dat de lezer voortdurend bij de les moet blijven. Voor mij een behoorlijke uitdaging. Halverwege de eerste lezing ben ik de draad kwijtgeraakt. Ergens. Misschien was het tijdens het virtuoze pianospel van Duarte, of mogelijk terwijl zijn vader Antonio vocht in Angola. Of op het moment dat opa Augusto onwel werd tijdens de wielerronde. Ik weet het niet. De lol was eraf en vervolgens heb ik vele volslagen overbodige literaire meters moeten maken om tot de laatste bladzijde te geraken.

Oorzaak: lezen en wegdromen tegelijk.
Gevolg: draad kwijt.

Toch was opgeven wat mij betreft geen optie; daarmee zou ik ras-verteller Pedro ernstig tekort gedaan hebben. Een tweede lezing bracht duidelijkheid. Emoties, sferen en personages kwamen tot leven in ‘het dorp met de naam van een zoogdier’. Ingenieuze sprongen van de ene naar de andere hoofdpersoon, van het ene maar het andere moment brachten mij niet meer in verwarring. En toen pas werd mij werkelijk duidelijk hoe prachtig de debuutroman van Pedro werkelijk is. Boeiend en verrassend, enig in zijn soort. Mag het de volgende keer alleen ietsje minder ingewikkeld?


Lees wat andere bloggers van literaire lees- & blogclub Een perfecte dag voor literatuur schreven over deze roman.
Volg Uitgeverij Signatuur en @notjustanybook op Twitter.